Yeni Bir Hayat Nasıl Başlar?
08 Şubat 2016, 15.58 A- A+
Herkese Merhabalar…
Uzun zaman olmuş gamyuna girmeyeli.. hatta son girişim 2014 tarihliymiş.:) bu uzun süren ayrılıktan sonra bu yılın başında tekrardan gamyuna katılmaya karar verdim.
Bu uzun ayrılıktan sonra bugün; yeni bir hayatın aslında bana göre, nasıl başlayabileceğini sizlerle paylaşmak istiyorum.
Cumartesi günü bütün hayatım değişti. Benim için artık yeni bir hayat başlıyor.
Olay kitapla ilgili; ama tek kitapla değil, yüzlerce kitapla ilgili. Çünkü ben nihayet, yıllar sonra, büyük acılar ardından, bütün kitaplarımı düzene soktum, kitaplıklara yerleştirdim, hem de alfabetik sırayla.
Yerlerde sürünen, yatak altlarına itilen, köşelerde üst üste yığılan, yahut kitaplık raflarına birkaç sıra halinde özensizce yerleştirilen, yazı yazarken basit bir sorunun cevabını bulmak için bir kitabın aranmasıyla başlayıp saatler sonra çıldırmanın eşiğine dayanan ızdırap seanslarından, evi terk etme fantezilerinden, kaos ve kargaşadan hepsinden kurtuldum.
Sabahın onunda başladığım son ve belirleyici operasyon, gece saat sekiz buçukta bittiğinde; tozdan kararmış ellerim, bükülmüş belim ve ağrıyan sırtıma rağmen, mutluluğumun en büyük kaynağının bir umut olduğunu hissettim. Bu kitaplık rafları gibi benim zihnim ve hayatım da nihayet bir düzene girecek umudu.
Sonunda, bir duvar boyu edebiyat, bir kitaplık dolusu felsefe, iki kitaplık dolusu “diğerleri” ve dolaplar dolusu dergi olmak üzere hayatımdaki bütün basılı malzeme yerli yerine oturdu.
Bu arada, düzenlemeyi yaparken; yıllar süren kargaşada, birçok kitabı bulmaktan ümidi kesip, defalarca aynı kitabı almış olduğum ortaya çıktı.
Eğer kitaplığınızı düzenliyorsanız, hayatınızın değişik safhaları ve kimliğiniz acımasızca gözlerinizin önünde beliriyor. Neden mi?
Bir insan, Kafka’nın güncelerini 5 kez satın alır mı? Dahası buraya adlarını sığdıramayacağım nice yazarların kitaplarını 2 şer kez satın almış olduğumu öğrendim. Bunu fark eder etmez bunları yapan ben miyim? Bunu yapan nasıl biri olabilir diye düşündüm kendi kendime. Sonra vazgeçtim, :)) artık yeni bir hayata başlıyordum. Bir bütünlük umudu vardı içimde..
Gerçekten de yaratıcı kaos ve üretici düzen arasındaki ince dengeye hepimizin ihtiyacı var.
Kitaplık düzeni deyip de geçmeyin. Bir kitaplığa verilen yeni bir düzen yahut evrak dolabında açılan yeni bir çekmece, adeta yeni bir düşünme kategorisi, yeni bir fikir ve vizyonu, ufkunu simgeliyor. Çünkü, her karışıklıktan sonra farklı bir olasılık keşfettiğimi gördüm.
Yalnız, bu düzen merakını da fazla abartmamak lazım. Büyük sıkıntılar ardından ben hiç değilse simgesel düzeyde yeni bir düzen umudunu yakaladım.
Darısı hepinizin başına. :)
Uzun zaman olmuş gamyuna girmeyeli.. hatta son girişim 2014 tarihliymiş.:) bu uzun süren ayrılıktan sonra bu yılın başında tekrardan gamyuna katılmaya karar verdim.
Bu uzun ayrılıktan sonra bugün; yeni bir hayatın aslında bana göre, nasıl başlayabileceğini sizlerle paylaşmak istiyorum.
Cumartesi günü bütün hayatım değişti. Benim için artık yeni bir hayat başlıyor.
Olay kitapla ilgili; ama tek kitapla değil, yüzlerce kitapla ilgili. Çünkü ben nihayet, yıllar sonra, büyük acılar ardından, bütün kitaplarımı düzene soktum, kitaplıklara yerleştirdim, hem de alfabetik sırayla.
Yerlerde sürünen, yatak altlarına itilen, köşelerde üst üste yığılan, yahut kitaplık raflarına birkaç sıra halinde özensizce yerleştirilen, yazı yazarken basit bir sorunun cevabını bulmak için bir kitabın aranmasıyla başlayıp saatler sonra çıldırmanın eşiğine dayanan ızdırap seanslarından, evi terk etme fantezilerinden, kaos ve kargaşadan hepsinden kurtuldum.
Sabahın onunda başladığım son ve belirleyici operasyon, gece saat sekiz buçukta bittiğinde; tozdan kararmış ellerim, bükülmüş belim ve ağrıyan sırtıma rağmen, mutluluğumun en büyük kaynağının bir umut olduğunu hissettim. Bu kitaplık rafları gibi benim zihnim ve hayatım da nihayet bir düzene girecek umudu.
Sonunda, bir duvar boyu edebiyat, bir kitaplık dolusu felsefe, iki kitaplık dolusu “diğerleri” ve dolaplar dolusu dergi olmak üzere hayatımdaki bütün basılı malzeme yerli yerine oturdu.
Bu arada, düzenlemeyi yaparken; yıllar süren kargaşada, birçok kitabı bulmaktan ümidi kesip, defalarca aynı kitabı almış olduğum ortaya çıktı.
Eğer kitaplığınızı düzenliyorsanız, hayatınızın değişik safhaları ve kimliğiniz acımasızca gözlerinizin önünde beliriyor. Neden mi?
Bir insan, Kafka’nın güncelerini 5 kez satın alır mı? Dahası buraya adlarını sığdıramayacağım nice yazarların kitaplarını 2 şer kez satın almış olduğumu öğrendim. Bunu fark eder etmez bunları yapan ben miyim? Bunu yapan nasıl biri olabilir diye düşündüm kendi kendime. Sonra vazgeçtim, :)) artık yeni bir hayata başlıyordum. Bir bütünlük umudu vardı içimde..
Gerçekten de yaratıcı kaos ve üretici düzen arasındaki ince dengeye hepimizin ihtiyacı var.
Kitaplık düzeni deyip de geçmeyin. Bir kitaplığa verilen yeni bir düzen yahut evrak dolabında açılan yeni bir çekmece, adeta yeni bir düşünme kategorisi, yeni bir fikir ve vizyonu, ufkunu simgeliyor. Çünkü, her karışıklıktan sonra farklı bir olasılık keşfettiğimi gördüm.
Yalnız, bu düzen merakını da fazla abartmamak lazım. Büyük sıkıntılar ardından ben hiç değilse simgesel düzeyde yeni bir düzen umudunu yakaladım.
Darısı hepinizin başına. :)
YORUMLAR
Tertipli düzenli olmak iyidir,hep özenmişimdir..Ellerinize sağlık...Sevgiler.
Okuduğu kitapları rafa dizip diğerlerini ortada bırakan adam neden saplantılı olsun, bence gayet mantıklı biriymiş. Eğer siz de öyle yapmış olsaydınız, aldığınız kitabı defalarca almayacaktınız mesela... Aslında, okunanlarla okunmayanları ayırmak gerek sanıyorum. Hani bunları yazıyorum ama benim de iki kez aynı kitabı almışlığım vardır :) Ülkemizin okumakla ilgili ahvalini bu örnekle bağlanmanıza katılmıyor olsam da, tespitinize tamamen katılıyorum.
Yaratıcı kaos mu, üretici düzen mi? Yazınızı okuduktan sonra bunu düşündüm. "Yaratıcı kaos dururken, üretici düzeni kim sallar" gibi bi sonuca ulaştım :) "Patates üreticisi" diyoruz örneğin, "sanat üreticisi" diye bir şey duydunuz mu :) Ben bıktım bu üretici/ türeticilerin üretip türettiklerinden, ondan biraz tepkili bakıyor olabilirim :) Kaos candır! diyerek yorumumu bitireyim. Teşekkürler, benim açımdan düşündürücü bir yazı.
Bu arada sizin de aynı kitabı 2 defa almışlığınız varmış, demek sadece ben değilmişim. :)
yaratıcı kaos-üretici düzen mantığını iyi dengelememiz gerektiğini vurgulamaya çalıştım. Patates üreticisi patatesi yetiştirir ve üretir, Ancak "sanat üreticisi"...sanat üretilmez tabiki sanatı ancak yaratırsınız, ki nitekimde öyledir. Biri üretir/türetir, biri yaratır, diğerleri de tüketir. Örneğin Fazıl Say'ın parmakları.. piyanoya hayat veriyor, kendi sanatını yaratıyor.. Tabi bunun kelimelerle izahı da yok :) bizler bunun sonucuna bakıyoruz, ne diyoruz? bu adam piyanoyu çaldı mı? çaldı, ha bu adam o halde iyi müzisyen, bu adam iyi sanatçı, bu adam virtüöz diyoruz, hep sonuca odaklıyız.... Ya da bir yazarın kaleme aldığı bir kitap, ne diyoruz? bu adamın kalemi iyi, bu adam kalemiyle bir dahi.vs. yani sanat yaratılıyor aslında. Biraz örneklerle konuyu dağıttım sanırım ama işte o kaos düzeni ile üretici dengesi arasındaki o ince dengeyi kurarak bunların üstesinden gelebiliriz. "Kaos candır" söyleminize saygım var tabiki :) Yalnız şunu unutmamak lazım. Kaos yaratan bir sistemde; "kaos candır" demek en büyük kaostur :)
çok teşekkür ederim tekrardan vakit ayırdığınız için.;)
Ama Cezbe arkadasin yazisina katilmiyorum; eger bir kisi bir kitap`i 2 defa aliyorsa, o kisi o kitapin icerigini anlamamistir. ve bu nedenle de kitap`i 2 defa almistir.
Bizdeki Türkiyedeki sorun da genel anlamda tamda bu.
Biz herseyin üstadiyiz, Profesörüyüz , Psikriyatristi yiz, Doktoruyuz .... her alanda uzmaniz.
Ama yinede bir karinca boyu yol alamamisiz. neden ........?
cünkü hemen herseye sazanlamayi seviyoruz, sonucun nere varacagini düsünmüyoruz.
Herneyse ; asil demek istedigim ... lütfen aldiginiz kitaplari anlayarak okuyun.
O yazar size birseyler anlatmak icin yazmistir o kitabi, sadece okumus olmak icin kitab almayin.
Alirken de anlayacaginiz kitabi alin.
Saygilarimla
Kaos muhabbetini ben kendi düşüncemde esnettim Simyacı yazınızdan bağımsız olarak, maksat kaos olsun :) Elbette yaratıcılık söz konusu olduğunda kaos doğurganlığı artıran bi durumdur. Bu konu haricinde uzuuuuuun uzunn tartışmaya açık hangisinin daha iyi olduğu. Ama şimdi iki blog kıvamında bi yorum yazmak istemiyorum :) Adamcağızla hala uğraşıyorsunuz! yazıktır! :) Şimdi bi defa bu adam okumak istemediği kitapları da alıyorsa, saplantılı olmaktan ziyade müsrif olabilir kanaatimce :) veya kaçık olma ihtimali var.
Esref-Vakti; iki kez aynı kitabı alan bi insan, bana kalırsa o kitabı okumadığı veya okumadığını düşündüğü için alıyordur, kitabın ismini bile unutmuş olması söz konusu olabilir. Yani hani insanın zamanı olmaz, alır kitaplığa koyar, unutur filan, bu biçim bi şey :) Bi kitabı okumadan anlayıp anlamayacağımızı da bilemeyiz ayrıca. Gerçi, felsefe sevmeyen birinin, gidip Zizek alması gibi bi manada söylüyorsanız hak verebilirim. Ve size yine hak veriyorum ki, çok ama bi'çok haklısınız; OKUDUĞUNU ANLAMAK dünyanın en mühimli şeylerinden biridir :)
bu arada ben hala betaya alışamadım. beta versiyon ne zaman reele dönecek acaba.. Beta olunca deneme sürümü gibi birşey ortaya çıkıyor. :)
kendinize iyi bakın, teşekkürler tekrar.