EYY AŞK :)
29 Ekim 2008, 03.36 A- A+
gecenın bir yarısı kulaklığımı taktım tum sevdiğim muzikler arasında duygu dolasımı yapığım su sırada
dınledıklerımde etkisınden olacakkı hayatımı gözden gecirip aynı zamandada yazıyorken buldum kendımı .
böyle zamanlarımda nedense aklıma hep benı cok fazla etkılemış olayları getırırım üzülmek isteği hepimiz yaparız bunu bazen.
belkı ertesı gune daha herseyı boş vererek baslamak için belkı , yasanmışları hiç unutmamak için belkıde yapacak baska iş bulamadığımız için kımbilir :)
hislerını duşuncelerını ısyanlarını mutluluğunu kağıda dökmeyı sevenlerdende değilimdır esasen .. hatta bunu normalde defter tutup yapanları vaktı zamanında deli gözunle görduğumude ınkar edemıyeceğim :)
herhalde bende yasalanıyorum yada boş lasıyorum ne olduğuma karar veremıyorum ama ıtıraf edeyımki kağıda kaleme dokunmak rahatlatıyor ruh halımı ..
ezan okunuyor ama dinlediğim muziği kapatmak ıstemıyor canım bu gecede seytana uyayım hep seytan bana uyacak değilya :)
ilk satıra baslarken allahım bir melankolık haldeydımkı kişiliğime zaten ters işte benım melankolıliğimde bu kadar kendı kendı kendıme sıratmaya basladım bile
ne olacak benım bu dört mevsımlık halim mevsim kışa gecmediği surece mutluyuz huzurluyuz gelecekten vaadlerımız var:)
bir his patlaması yasatmıyorlar ınsana . gecenın bu saatınde on kere dıkatımı böldu malum cene arkadas bi sus yahu :)
bu gece sizle değil kendımle konuşacağım belkı barışırım :) ıkı yıldır küs yasıyoruz girmeyın araya :) bir lepistesım bile yok :)
ates bile suya asık oluyor ya papatya bahcevanına taş yosuna :) bana yıne hasret bana yıne nefret varr :) ne yapiyım mantık lı doğmak benım suçummu
bir kez ask ölumune ask ya bulurum ya avucumu yalarım :) ama bulana kadarda ahmetler mehmetler veliler sedatlar vedatlar gecmez hayatımdan
e nasıl bulacaksın der arkadaslarım hep . adı ask gelir bi köşede habersızce o carpar :) ilk askım aklıma geldı ask deyınce
ilk ve son askım yaş 6,7 mekan mahalledekı çocuk parkı bu askın sahidi ve katılı ablam ve onun arkadası :) oyuncak sepetımı alıp
her gun gidip oynadığımız luks olmayan bir cocuk parkı parkta sayımazdı salancakları kopmuş kaydırakları dağılmış boş arazı işte
ve jönumuz mavi gözlu sarı saclı adı hakan olan halasına misafırlığe gelen cılız bir cocuk ben o zamanlardada devlet gıbı kızdım :)
sureklı beraber oynar fakat çok küçük olduğumuzdan dolayı kız erkek gıbı değilde ıkı arkadas gıbı suregıderdı takii ablam ve arkadası
ıkımızı bir gun sızı nışanlıcaz sımdı dediğinde onunda benım de parkın bir köşesıne kacmaya calışıp utancımızdandı galiba onlara yakalanmama
paniği içersınde verdiğimiz mucadele ve tabıkı onların bizden buyuk olup car cabuk yakalanışımız ardından nişan törenımız allahım:)
hakanın parmağını ablamın arkadası tutmuş benım parmağımı ablam bız bu arada hala kacmaya calışıyoruz tabı çok utanıyoruz :)
ve sonunda parmaklarımız birbırıne değdiriliyor ve nişanlanıyoruz :))) o gunden sonra hakanla hiç oynamadık ama ben onu çok özluyordum
nede olsa arkadsımdı uzun bir sure halasınada gelmemışlerdı parkta hiç unutmam kendı kendıme süre tutup gözlerımı kapatıp
actığımda hakanı karsımda bulmak için oyunlar yapardım bulacağıma ınanarak bir süre böyle geçtı cocuk aklımla üzüntu duyuyordum
sonra okullar onlar bunlar derken cok nadir görüyordum hakanı.. ve buyuyorduk asla bırbırımıze yanasmıyor sadece uzaktan bakıyorduk
gecen bir kac sene de sadece orta okula basladığımız yıl onun okuluna transfer oluşum ve okulun o uzun yolu aslında yol uzun değilde biz küçükmuşuz
daha sonraları gözume hep ufacık bir okul bahcesı görundu ..tenufus ziliydı uç arkadasım la beraber bahcede dolasıyorduk içlerınden bırı
hakanla aynı mahalledeydı hakanda kendı arkadaslarınla dolasıyordu hale dedım bak su cocuk hakan benım küçükluk askımdı bastı kahkayı
koşa koşa hakanın yanına gitı senın çocukluk askını buldum demış hakanda bahceden kopardığı çiçeği ona verıp bana vermesını söylemış
hale yanıma gelip ciceği verdiğinde utancımdan yerın dıbıne girdım ve hakanın yanına gidip çiçeğini eline verip teşekkur ederım
hakannnnnnn yakana takkkk dediğimi biliyorum . ve uzaklastığımı arkamdan sadece uğultu geliyordu kım ne diyordu duymadım bile o oldu zaten
orta okullu kız tribı yada ask sandığım cocukluk arkadasımın buyumuş halinı sevmemektı cocukca beslediğim sevgiyı orda bitirmektı
şimdi hakan teğmen.. elbiselerı yakışmıştı son görduğumde .. aslında alıcı gözle bakmadım bile meslek olarak assubay ve teğmenlerı
zaten sevmem ve hakan sarsındı ben sarışınlarıda sevmem :) gercek şu ki ondan sonra kımse ıçın gözlerımıde kapatıp dilek tutmadım
o benım çocukluk askımdı en saf haliyle ..
nerden nereye geldım bazen insanlara bakıyorum ne konuşcamkı ne yazacamkı ne yazsamkı gibi yazılarını göruyorum
deli zırvası gıbıde olsa bir kez başlayınca arkası gelmıyecek kadar duşuncelerı gelmışı gecmışı gundemı boş olan hiç kımse olabileceğini zannetmıyorum.
duşuncelerınızı özgur bırakın ımla hatası yapın karmakarışık anlatın konudan konuya atlayın özunuzu konuşturun yeter
japonların çiçek duzenleme sanatı kadar bizimde satır duzenleme sanatımız meşhur olacak
cok duzenlenen şey herzaman sahte şeydır bırakın sızden olsun dağınık kalsın :)
YORUMLAR
Merhabalar............oky sizden korktum pes.bir söyledim bin işittim.yinede bu yazıyı okumuycam vede sadece yorumlara bakacam
SAYGILARIMLA...............
AşK NeLeR YaPtıRıyoR İnSaNLaRa Yaa......1
YaZInıN VeRdiGi AnLaM .....!!!!