Bir önceki sahne tekrarlandı. Gözler bakıştı sinsice, omuzlar uydu gözlere havaya kalktı ahenkle.Aldırmadık!.. Amaa; ne zamanki annem çıktı kapıya, ne gözlerde fer kaldı ne omuzlarda kalkacak hal. Kös kös girdik annemin peşinden içeriye.

-Bin kere seslendim degilmi? Ama yoo, illada sinir edeceksiniz beni.Ama yagma yok bu sefer, cezalısınız. Atıyım hepinizi kömürlüğede aklınız başınıza gelsin.

Öylece kalakaldık odanın ortasında. Kömürlük denen yer evin içinde bir merdiven altı. Adı kömürlük dahası lambası yanmadıgında zifiri karanlık.Aldımı bizi bir korku.. Sokakta üç silahşörler olarak dünyaya kafa tutan biz, kedi yavruları gibi titreşiyoruz odanın ortasında. "Ama anne, yani" gibi anlamsız sözler söyliycek olduk ama ne mümkün!.. Annem kararlı, gözlerinden ateşler fışkırıyor. Tutugu gibi bir çırpıda attı hepimizi kömürlüğe. Ey be insafsız lambayı yak bari.Biz üç kardeş kalakaldık zifiri bir karanlıgın ortasında. Bir kaç dakika öylece durduk. Gözlerimiz karanlıgı tarıyor nereden ne çıkacak diye.ÇIT YOK..

Ben en küçükleri oldugumdan nede olsa daha rahatım büyükler var yanımda, geçip oturdum arkada istiflenmiş odunların üstüne. Ben kabullendim yenilgiyi kabullenmesinede, ablam ve abim hala cinlik peşinde konuşuyorlar.

-Yüklenip kapıyı kıralım.
-Yok olmaz, daha çok dayak yeriz.
-Yumruklayalım kapıyı dayanamaz, açar.
-Açmaz ya saçmalama!.. Dahada kızar.
-Ne yapıcaz o zaman?
Tamam buldumm!..
Hay bulmaz olaydın ve ablam açıkladı dahi'yane fikrini.
-Hep bir agızdan bagıralım yanıyoruz diye. O zaman dayanamaz açar kapıyı, çıkarır bizi buradan.Biz kazanmış oluruz.(Kıza bak resmen cihat ilan etti)

Hep birlikte onayladık bu harika fikri ve hemen uyguklamaya geçtik. Annem anlasın bakalım dedik aklımız sıra bizle başa çıkamıyacagını. Bir yandan kapıyı yumrukluyoruz, bir yandan bagırıyoruz avaz, avaz..

-İmdattt!.. Can kurtaran yokmu, yanıyoruz.

Bir kaç dakika sürmedi. Kömürlüğün anahtarı döndü kilit'te. Biz bir adım geriye çekildik, zafer kazanmış kumandanlar edasıyla. Ve açıldı kapı annem eşikte..

-Demek yanıyorsunuz ha? Cankurtaran'mı lazım çocuklar? Yardım edeyim...

Daha biz ne oldugunu bile anlamadan, annem bir kova suyu boca etti kafamızdan aşagıya.

-SÖNDÜNÜZMÜ?

Biz ıslak kedi yavruları gibi, şaşkın titreşirken. Bir gülme krizine girdi annem ve dönüp gitti kapıyı açık bırakarak..Ablam bir kaç saniye öylece durdu sonra bize dönüp, gözlerinde zafer parıltıları konuştu.

-Ben demedim mi size? Kazandık işte, gelin hadi dışarı....

Otuzdokuz yıl geçti olayın üzerinden hala düşünürüm.Kazanan bizdik madem, annem neden gülüyordu?