20 Nisan 2011, 13.00
Sekizinci kere çıkıyordum, üçüncü kat'ın merdivenlerini. Kan ter içinde söylendim içimden.. -Hay ben sizin yapacağınız nişan'a!.. Üst kat komşumuzun kızı nişanlanacaktı ve benim sevgili annem her zamanki yardımseverliğiyle hazırdı. -İskemle mi lazım komşu, hay hay ne demek. Ayferrr!.. -Yaa, demek... tamamını oku
12 Nisan 2011, 20.39
Saat akşamın altısı olmuştu ve annem bagırıyordu camdan. -İçeri dedim size, girsenize!.. Ben abime, abim ablama baktı ve omuz silktik topluca. (Ben altı, abim sekiz, ablam on yaşındaydı o zamanlar) Aldırmadan anneme devam ettik oynamaya. Mevsim yaz hava sıcak, kim... tamamını oku
05 Nisan 2011, 00.27
Öylesine bir gündü sıradan. Gökyüzü gene mavi, deniz gene turkuaz ve havada duman kokusu. Sanırım bir zamanlar seviyordum İstanbul'u. Ne kadar çok zaman geçmişti üzerinden, tükenen sevdalar la tükenmişti İstanbul. Oysa herşey aynı gibiydi bakıldığında ama dikkatli bakmak gerekiyordu biliyorum.... tamamını oku
01 Nisan 2011, 11.19
Yavaşça kalktı oturduğu koltuktan, ağır adımlarla yürüdü. Her geçen gün salondan odasına giden yol, uzuyordu sanki. Saat onbire yaklaşmış, neredeyse kimseler kalmamıştı salonda. Erken yatıyorlardı zaten çoğu yaşlılar. Gülümsedi "yaşlılar" diye söylendi kendi kendine, sanki gençmişcesine. Beş yıldır bu huzurevinde... tamamını oku
30 Mart 2011, 11.53
Çocuklar onu bulduğunda, oturma odasındaki sedirin üzerindeydi ve gözleri sabit bir noktaya takılı, kendi kendine mırıldanıyordu. -Gitti işte, gitti.. Tamamen terk etti bizi. Korkuyla birbirlerine baktı çocuklar. Okul çantaları ellerinde öylece kalakaldılar odanın kapısında. Sonra ağlamaya başladı küçük... tamamını oku
28 Mart 2011, 23.39
-Koş diyorum koş!.. -Yahu, acelen ne? -Diğerleri gelmiştir bile. Sustu Haldun bey. Asla anlıyamayacaktı bu kadınları... Düğüne giderlerken koşmaları neysede, gidilen yer cenaze eviydi. Ya sabır çekip hızlandırdı adımlarını, eşinin arkasından yetişti. -Hanım acelen ne allah aşkına, cenaze yarın kalkacak.... tamamını oku
27 Mart 2011, 22.29
-Anne ha!.. Aman ne önemli. -Önemli tabi oglum!.. -Hiç de bile. -Bir annemiz olsaydı!.. -Ne olurdu? -Ne olacak oglum, yuvaya vermezdi bizi. -Sana öyle geliyor bak ali ye, annesi bırakmış onu yuvaya. -Her anne öylemi akıllım.. -Boş ver bunları.... tamamını oku
1 sayfada, toplam 7 kayıt bulunmaktadır.