MASUMİYET...
14 Ekim 2011, 11.33 A- A+Hepimiz çocuktuk ve hepimiz masum,pislenmemiştik,çamur sıçramamıştı yüreğimize,iyi bakıyorduk herşeye ve herkese...Gözler sevgi dolu,tebessüm kar eriten cinsten, o kadar sıcak işte anlasana.Sonra büyüdük,fiziksel olarak geliştik ama farkedemedik aslında her yıl doğum günü pastasına eklenen 1 mumun insanlığımızı küçülttüğünü,ben 12 diyim,sen 14 de,başkası 16 desin varmı önemi? Hangi yaşta bıraktıysan çocukluğunu masumiyetinde orada kaldı işte.Sonra özledik o çocuğu,zaman zaman dalıp gittik,Sezen'in şarkısında söylediği gibi sarıldık içimizdeki çocuğa, insanlığımızı hatırladık.
İçinde kalan çocuğu ne kadar yaşatabiliyorsan o kadar İNSAN'sın işte,her fırsatta suni solunuma muhtaç O çocuk ne kadar aklına geliyorsa o kadar MASUM.''İçimdeki çocuk öldü fişi çektim'' diyorsanda o kadar MASUMİYET'ten uzak...Şimdi düşün bakalım,İÇİNDEKİ ÇOCUK NE DURUMDA?...
YORUMLAR
Emeğine sağlık Trapper güzel paylaşım ve biraz isyan koparmışsın ))),
Beymen33 sayende çok güldüm ve parazitlerimlede barışık olmayı düşündüm )))
Her zaman karamsar düşünmemekle beraber; içimdeki çocuğu bazen ben, bazen etrafımdakiler bazende dünyadaki olaylar hırpalıyor... Oysa halen kimse görmediğinde salıncağa binmeyi, sek sek oynamayı, saçlarımı iki örüp kurdelalar takmayı, çocukken yaptiğim gibi büyüklerimi kızdırmayı ( çok yaramazdım çokkkkkk ) vs. deniyorum. Sonuncu biraz zor çünkü tek tek ya kaybettim ya ölü saydim yada uzaktalar... Diğerlerini halen deniyorum... Oyuncaklarımıda gizliden seviyorum )))
.
Keşke hiç büyümeseydik de yüreğimizin yerine hep dizlerimiz kanasaydı :)
Tebrikler
.Jansue.