''Düşündüğün gibi değil''  ya da ''açıklayabilirim''  repliklerini duyduk hep aldatan kişinin aldatılan kişi tarafından yakalandığında ya da bu durumu itiraf ettiğinde,olay CEM YILMAZ'ın oyunlarında anlattığı gibi komik değil elbet:) bakıldığında zor durum her iki taraf içinde,belkide o an için dünyanın sonu,kendi adıma böyle bir repliği yaşamadım (şükür ki) ama empati kurduğumda,o iki taraftan biri olmak gerekiyorsa,hangisi olsam nasıl davranırım diye kendime sorduğumda,belki size tuhaf gelecek ama ''aldatılan''  taraf olmak,''aldatan'' taraf olmaktan daha kolaymış gibi geldi düşününce.O an için aldatılan taraf büyük bir yıkım yaşasa da sanki aldatan taraftan bir adım önde  hep.Neydi ki insanoğlunun hayattaki gayesi,dik durmaksa eğer bu gaye,o andan sonrası için aldatılan kişinin olay çok dramatik olsada dik durma şansı devam ediyordu belkide,fakat diğer taraf için bu şans yitirilmişti,yüze yansımış mahçubiyet,dil ve akıl tutulması,ne söyleyeceğini bilememe durumu insanın hayata karşı duruşunu sekteye uğratmak için yeterliydi.Durumu kurtarmak adına şekilden şekile girmek ve ardı arkası gelmeyecek yalanlar söylemek ise cabası...

       Belki bu ortamda girmek için riskli bir konu seçimi yaptım,o yüzden konuyla ilgili kelimeleri,cümleleri özenle seçmem gerekiyor.Tüketim devrinde yaşıyoruz,her işin kolayına kaçıyoruz,kolay gözden çıkartabiliyoruz,bunların getirisi olarakta çoğu zaman ''riya''  ya bulaşıyoruz,hırslarımıza yenik düşüp hep daha fazlasının,daha farklısının peşinden koşuyoruz,e bu koşu sırasında da doğal olarak radara yakalanıyoruz.Hani dedim ya daha fazlasını istiyoruz diye,bu durum beraberinde mevcut olanla yetinmeme durumunu getiriyor,arayışlar,tehlikeli sularda yüzmenin heyecanı,anlık boşluklar ve sonunda ilk paragraftaki repliklere kadar giden uzun bir süreç.Ayrıca daha farklısının peşinden koşarken O kişinin ya da kendimizin başkası için farklılığını yitirdiği gerçeğini fena halde ıskalıyoruz.

       Bu konuyla ilgili birçok film izlemişsinizdir,günümüzde izlediğiniz dizilerin bir çoğunda mutlaka konu ediliyordur,çevrenizden duymuşsunuzdur,belkide bizzat bu durumun içindesinizdir (bu durumu yok saysanızda).Başkalarının başına geldiğinde kınadığımız, kendi başımıza geliyorsa bahaneler ürettiğimiz bu durumun konusu açıldığında belli klişeler vardır,''her erkek aldatır'',''seven aldatmaz'',''bu devirde artık kadın da aldatıyor'' gibi,bu klişeleri bazen duyup bazen de dillendirsekte kendimizi hiç bu durumun içine katmayız.Sanki herşey bizim dışımızda gelişiyor gibi davranıp 3 maymunu oynarız,peki bu durum bizim dışımızda gelişiyorsa kimler aldatıyor,ya da kimler aldatılıyor.Yüzleşmekten korktuğumuz için mi kendimizi bu durumun dışında sayıyoruz yoksa çevre baskısı mı bizi buna itiyor.

          Az önce dedim ya riskli bir konu seçtim bu sefer diye,yazıyı okuyan birçok arkadaş kayıtsız kalamayacak,bu konuda herkesin söylemek istediği şeyler vardır kanaatindeyim.Kimisi ''aaaaa üstüme iyilik sağlık bunlar konuşulur mu'' deyip yine gerçeğimizden kaçacak,kimisi psikolog havasına girip ''senin sıkıntın var galiba bu konuya girdiğine göre''diyecek,kimisi de sadece başını sallayıp gerçeğiyle yüzleşecek.Bir kısım arkadaşta sanal aldatmanın içinde esas oğlan,esas kız ya da 3. şahısı oynadığı için bu yazdıklarıma kaşını kaldıarak tepki gösterip ''hayır bu aldatmaya girmez ki'' deyip kendini kandıracak.Bazen toplumsal konuları buraya taşıyorum,neticede toplumun her köşesinden insanların buluştuğu bir ortam GAMYUN ortamı, o yüzden de bu konuyla ilgili samimi, içten görüşlerinizi bekliyorum.Tabiki evet ''ben aldatıyorum'',ya da ''aldatılıyorum'' şeklinde radikal itiraflar beklemiyorum fakat en azından ''bizim komşu'' , ''bir arkadaş'' diye konuya girip başkalarının hikayelerini anlatabilirsiniz:)...

        Bu konuyla ilgili ilginç bir kaç detaya değinip yazıyı sonlandıracağım.Erkekler daha ziyade parayı sonradan bulursa aldatıyormuş yani cefa günlerinde beraber olduğu kadını sefa günlerine bulaştırmıyormuş,kısaca ''sonradan görme'' erkeğe dikkat:).Çiftler fiziksel açıdan çok uygun değilse yani biri görünüm olarak daha ağır basıyorsa ilginçtir ki bu durumun yarattığı kompleksten sanırım,fiziksel görünüm açısından daha aşağıda olan ''nasıl olsa aldatılırım,bari ben önce davranayım'' düşüncesini kafasından geçiriyormuş ve son olarak bu konu için en tehlikeli kişiler iş arkadaşlarıymış,bir çok kadın ve erkek birlikte olduğu kişiyi iş arkadaşıyla aldatıyor ya da O'na karşı platonik hisler besliyormuş.E bu konu yeter bu kadar di mi?...Sevgi ve Saygılar...