BAĞIŞLAYIN BENİ...
12 Nisan 2012, 14.30 A- A+
Yıllardır hiç durmadan çalıştım. Zaman zaman korkuttum belki ama , hiç yılmadan , gocunmadan çalıştım. Kendimi önemli görüyordum ve bu bana güç veriyordu...
Sahip olduğum bir CAN' dı. Gecemiz gündüzümüz birdi. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. O da beni seviyor olmalıydı ki , sık sık dokunurdu bana, eli ve gözü hep üzerimdeydi, bazen de konuşurdu, dertleşirdi...Adımı düşürmezdi dilimden, benimle severdi baharı , kuşları , nazlı çiçekleri , bebekleri , sokaktaki kedileri...Benimle hissederdi Aşkı. Resmimi çizerdi her sevgide, bazen kocaman çizer, şekillendirir, rengarenk boyardı. Bazen de hiç konuşmazdı benimle, yakardı bir sigara çok kızardım, küserdim , hiç oralı olmazdım.
Heyecanlandığında bir telaşla uyandırırdı beni '' Yavaş dur bir sakin ol'' demelerime aldırış etmeden koştururdu beni peşinden. '' Aşk, yürümeye üşenirken koşmaya doyamamakmış'' Haklıydı , fakat kendini çok yoruyordu, dikkat etmiyordu, beni de hırpalıyordu. Hayat güzeldi ve ben yaşamak istiyordum.Sevgiler, heyecanlar, telaşlar, mutluluklar, hüzünler, tesellisini ben de bulacağı, UMUDUNU KAYBETMEMİŞ bir canda can olmak istiyordum.
Ben kim miyim? Merak mı ettiniz?
Bağışlayın beni ; ölümün uçurumunda beklerken geri dönüp , kurtulmuşluğun sevinciyle , eski CAN 'ımdan çıkıp , yeni bir cana can olmak için bekleyen KALP 'im ben...
KAYIP DEĞİL ORGAN BAĞIŞI , YENİDEN VAROLUŞ.
Sevgilerimle...
YORUMLAR
Ellerine sağlık Bala.
Bu kadar güzel anlatılır organ bağışının önemi, bu kadar güzel davet edilir bağışa.
İşe yarar mı yaramaz mı bilmiyorum, tümünü bağışladım yıllar önce. Bu demektir ki, bu gezegenin insanları benden kurtulamayacaklar daha uzun yıllar.:)
Tekrar teşekkür ederim.
Sevgiler
Öldükten sonra çürüyecek zaten öte tarafa da götüremicez. mantıklı
tüm organlarımı bağışladım.Een son yüz naklinden sonra gerekli olup olmadığını bilmediğimden gidip onun için de imza vermek istiyorum.Organ bekleyen nice insanlar var.Bizde onlardan biri olabilirz.yarın bize ne getirir bilmiyoruz ki...her gün şükrediyorum,gördüğüm,yürüdüğüm,konuşabildiğim en önemlisi nefes alabildiğim için ...
sevgilerimle..emeğine sağlık.
Yıllardır organ bağışının önemi vurgulanmasına rağmen maalesef ülkemizde bu konuda çok küçük adımlar atılabildi. Keşke bu tür önemli konularda adımlarımızı sıklaştırabilsek ama nerde...
Anlatım çok güzel olmuş. Anlatımın hatırlatmaya çalıştığı konuya ise söyleyecek söz yok. Teşekkürler...
Bu anlatımın üzerine çok şey söylemek zor olsa da ; Organ bağışı , ülkemizde o kadar az , o kadar yetersiz ki , çok şey yapılması gereken , çok önemli bir konu.
İçinde insan sevgisi olan herkesin üzerine düşeni yapması ( önce kendisi bağışla başlayabilir ) ve daha fazlası için çaba göstermesi gerekir.
KALP inize sağlık ...