Her sabah 7 ' de çalar saatimin alarmı.Daha ilk seste uyanırım ve sustururum. 5 dakikalık uyku, bütün gece saatlerce uyuduğum uyukudan daha tatlı gelir. Yine böyle bir sabah bağırmaya başladı alarm ''kalk kalk hadiiii'' '' Offf tamam duyduk işte ne bağırıyorsun'' diyerek susturdum alarmı.

   Farkettim ki bu sabah öyle durdurmadım alarmı. Nerdeyse teşekkür edeceğim iyiki çaldın diyerek. Gözlerim fal taşı gibi açık hiç uyumamışım sanki. Yüzümde şapşal bir tebessüm, elimi yüzümü yıkarken aynada kendime bakıp bakıp gülüyorum.

  Gözlerim daha bir güzel sanki, saçlarım da havalı ( yeni uyanan birinin saçları ne kadar havalı olursa artık olsa olsa dağınık olu:)) '' Ne tatlısın ver bir makas'' diyorum kendi kendime hayranlık duyuyorum nedense tuhaf işte.

  En sevdiğim incir reçeli bile daha bir tatlı geliyor bu sabah. Ne bu durum anlamadım ki, her objeyi severim var gülümseyerek. Abartmasam çay bardağına bile bir buse verip öyle yudumlayacağım o derece..Neyse kimse bendeki bu halleri farketmeden bitirdik kahvaltıyı.

  Sıra giyinmeye geldi.Açtım elbise dolabını, o da ne giyecek hiçbir şey yok. Bendeki bu enerjiyi karşılayacak tek bir kıyafey beğenemiyorum. En sevdiğim kırmızı çiçekli elbisem ( baharda açan çiçek gibi, geldim kondum dalına...Bir yandan bu şarkıyı mırıldanıyorum) bile sönük kalacak sanki üzerimde.Teker teker dokunup kıyafetlerime, sonunda yine kırmızı elbisem galip geliyor. Takıp takıştırıyorum, baharın mis kokularına rakip en güzel kokuları sürünüyorum, ayakkabılarım da hazır daha ne olsun. Mutluyum işte gülüyorum...

   Bir çocuğun gezmeye giderken nasıl zıp zıp yerinde duramazsa ben de öyleyim aynı. Kapıyı açıyorum.Nalan Abla ile karşılaşıyorum.'' Günaydın Ablacım'' '' Günaydın canım bu ne güzellik böyle'' '' Asansör kullanmazdın sen ablacım nereye böyle'' '' Evet... Bugün kormuyorum, Cezmi Abin' den kaçıyoum. Gözü kör olmayasıca sabaha karşı geldi eve yine, ben de gidiyorum yüzümü göremeyecek bir daha'' '' Eee Abla bu pijamalarla mı gidiyorsun nereye kadar kaçacaksın böyle'' '' Abbooo essahtan durdur durdur şu asansörü!!! ''

  Bahçe kapısından eteğimi savurark çıkıyorum neşe içinde.Ne güzel bir gündü bugün,mis gibiportakal çiçekleri kokusu sarmış her yanı, havada da mutluluk rüzgarı var insanın yüzünü okşayan..

  Yanımdan bir araba geçiyor camları açık ve duyduğum''Evlerin ışıkları bir bir yanarken bendeki karanlığı gel de bana sor...'' Erol Evgin şarkısı, hem yürüyorum hem de araba uzaklaşsın istemiyorum dinleyebileyim diye. Öyle dalgın dalgın yürürken o da ne! Şırak diye bir ses yüzümde hatta bütün bedenimde, elektrik direğine tosladım adeta:) Başımda kuşlar ötmeye başladı cik cik cik. Ben ise hala sırıtıyorum bu kez mutluluktan mıydı emin değilim. Yok yok mutluluktan olamazdı düştüğüme gülüyordum, düşene gülerdim çünkü en çokta kendime:)

   Tam o esnada '' zıırrr zırr zııırrrr'' o da ne offf alarm çalıyor yine kalkma vakti saat 7 ' yi geçeli çok olmuş.Ne güzel de uyuyordum oysa mutlu mutlu...

   Mutluluk içimizde her zaman var ki, rüyalarımıza da yansıyor.Mutlu olduğumuz zamanların hakkını acak o AN'ları tadını çıkararak verebiliriz.  ç ünkü mutluluk ertelenecek bir duygu değil. Mutluluk, hepimize herşeyden çok yakın olması dileğimle...