Bir önceki bloğumda oğlumun sınıf arkadaşlarıyla yaşadığı soruna değinmiştim. Gelen yorumlar üzerine, bu bloğumla sonucunu bildirmek istiyorum.

Öncelikle okulun rehber öğretmenine gitmekten vazgeçtiğimizi belirtmeliyim. Çünkü benim güvenerek derdimi açtığım öğretmen,  tüm çocukları rehber odasına çağırarak orada bağırmıştı. Rehber öğretmen de bu duruma kayıtsız kalmıştı. Yani rehber öğretmenin de ne kadar yetersiz olduğunu buradan aktarmalıyım. Esas görevi çocuklara destek olmak olan rehber öğretmenin, bence öğretmenleri de gözetimine alması gerekiyor diye düşünüyorum.

Çocukların derste olduğu saati gözönüne alarak müdürün odasına çıktık. Oğlumun ve ona şiddet uygulayan çocukların bizi görmesini istemiyorduk. Açıkçası çok da güvenmediğimiz müdür, bizi ilgiyle dinledi. Ve görevliye,  şiddet uygulayan çocukları çağırmasını istedi. Biz buna karşı çıktık. Yanımızda bağırılmasını, aşağılanmasını istemiyorduk. Bizden sonra odasında neler yaşandı bilemiyoruz. Ama şiddetin durduğunu söylemeliyim. Buna rağmen sözle tacizler az da olsa devam etmekte ne yazık ki. Özellikle matematik ve İngilizce de başarılı olan oğlum, bu derslerde tahtaya kalktığında sözlü tacizlere uğruyor. Yapamaz ki, yanlış yapacak vs vs.. sözleri kulağına gelmesine rağmen, bu ders öğretmenlerinin de bu sözleri duymaması ya da duymazdan gelmesi işin başka bir boyutu. Oğluma sürekli sen de duyma, dersine odaklan diyerek  öğütler veriyoruz her zamanki gibi. Sonuçta 13 yaşında bir çocuk. Dayanamadığı anlar da oluyor.

Burada yazan birkaç arkadaşımızdan aldığım fikirle, savunma sporuna da yazdırdık. Hafta sonu başlıyor. İyi geleceğine yürekten inanıyoruz. Olumlu her fikri uygulayacağımızı yazmıştım. 

Önceki bloğumda belirtmiştim. Öylesine bir blog değildi benimki. Bu yüzden sonucu merak eden arkadaşlarıma tekrar bu bloğumla seslenmek istedim. Destek olan herkese teşekkürlerimi bir kez daha sunuyorum.

Saygılarımla..