İçimde bir yerlere, bir  söz  açtım  derinden...Zehrim, har' ım, dumanım; yitirdiğim çareler  katran  karası, is  kokuyor  her  yanım...Gel, gecenin  puslu kokusu  kaybolmadan  bul  beni. Bak  neler  geçti  ömrümüzden, ne  bir  veda  ne  bir  merhaba  beklemedi  önümüzde...Suretlerimiz  kayıp, sağda solda. Hayallerimiz  uçuk  sarhoş, acı  bile  hoş  yüreklerimizde. Acımıyor artık, bakışın  bir  sır, gülüşün  batar  gözlerimin  yeşiline...Dokunmadığım  ellerin  yabancı, hem  soğuk  hem  aç...

   Baksana nasıl  küskün  mazi...Ağlıyor o sokaklar, bu defa  yağmurdan  değil  ıslanışım. Anılarım  tütüyor  buharda, ahh! tuz  buz  oldu yüzümde  yüzün...Dağıldı geceye uzanan  karanlıktaki  aksin. Aldanıyor  yine  kirpiklerim  yağmura, düştü  düşecek  sensizlik  dizlerime...Seviyor  yine  düşüm, son  kez  yandı  içim. Yağmur soğuk, gece  ayaz bu  gerçek. Gözelrim  yüreğini  yan  süzerken  kaçma...Işığımı  sar...Aşk  uğruna  tek  cesaret topla  küllerimi. Soğuma...Savur  yeniden.

   Kalbimi  yağmura  aklımı  rüzgara  kattım. Aktı, savruldu bir  mevsimden  bir  mevsime. Salındım, sallandım...Geri döndüm...
Sözlerimi  şiirlere, gözlerimi  resimlere  bıraktım. Yazıldı, dağıldı bir  yürekten  bir yüreğe. Yandım, yandım...Geri göndüm...

   Saydı  yıllar  senden  geriye, bir  acı  yürüdü  elimden  eteğime...Görmedi  gözlerin  yalnızlığımı, bilmedi  aklın  sensizliğimi. Olurda bir gün dokunursa  gözlerin  gözlerime, sar  beni   kucak  kucak...Olurda  bir  gün, terk ederse  bulutlar  göğümüzü, çiçeklerle  gel  bana  renk renk...Gökyüzü gibi  aydınlık  olsun...

  Eskitemediğim  bütün  özlemlerim sana, getiremediğim  sen  ise, yalnız bana...