Şafak Başladı...
11 Kasım 2013, 13.41 A- A+Doğumhane nin denize bakan açık penceresinden, sabah ezanının duyulmasıyla birlikte hayata merhaba demişti Cuma sabahında.. Kulakların duymayı beklediği ' yaşıyorum ' diyen o ilk ağlamanın duyulamamasının yarattığı korkuyla bekleşilir ken , poposuna yediği beşinci tokatta bozmuştu sessizliğini..
gidişinin ertesi günü onun odasındaydım , ve onunla ilgili hatıralar canlanmaya başladı ıslanan gözlerimde... giderken hiç göstermedim ona gözlerimin nemini.. oysa şimdi özgürdüler..
hiçbir zaman üzmemişti beni .. hiç asi davranıp kırmadı incitmedi yüreğimi..
kol düğmelerine dokundum bu gün , o gün ben takmıştım onları gömleğinin manşetine.. bedenini saran beyaz gömleğinin içinde ne çok yakışıklı duruyordu arkadaşının düğününe gitmek için hazırlandığı o günde..
iki kez hayati tehlike geçirmiş ve ikisin de de umutlarımızın bittiği anda aramıza dönmüştü tekrar ..
ilk okula başladığı gün , onu okula bırakıp döndüğümde eve sığamamış tekrar soluğu okulun bahçesinde , son çıkışa kadar onu beklerken almıştım..
kanepeye uzanır, susam sokağını beraber izler , legolar dan yaratıcılığımızı geliştirirdik.. atarinin bir jostiği onda diğeri benim elimde olurdu her zaman .. mario yu beraber atlatırdık alevlerin üzerinden.. beraber futbol oynardık arkadaşları beni ablası zannetseler de..
bu kez ayrılık çok başka.. çok daha zor daha ağır .. ve saatler geçtikçe daha bir çöküyor yüreğime ayrılık..
ilk göz ağrım , ilk aşkım , arkadaşım, o benim canım oğlum ..
'O' artık asker..
üniversite diplomasını aldığı gün eve geldiğinde söylemişti askerlik görevi için kayıt yaptırdığını.. işte o an yüreğime düşmüştü ilk kıvılcım .. o gün hem gururu yaşadım oğlumda hem de ayrılığın yakıcı yüzünü gördüm..
sülüsünü aldıktan sonra sayılı günler vardı önümüzde ve gelmesini geciktirmek istediğim zaman dilimi...
arkadaşlarından sıra gelmiyordu bize .. oğluma hazırlanan sürpriz eğlenceler , partiler arkadaş sohbetleri son güne kadar devam etti.. artık oğlum da biz de son gecemizi beraber geçirmek istiyorduk ve o gece geç saatlere kadar sohbet ettik.. bazen gülüştük.. bazen hüzünlendik...
yüzüne gözlerine baktım uzun uzun .. mühürlensin istedim hafızamda ona ait her şey ve '0' dönünceye kadar orada kalsın ..
Oğlum ve diğer Askerlerimiz önce Allah 'a sonra Ordumuza emanetler.. benim gibi nice anneler var , oğullarının askerden dönüşünü bekleyen.. şafak sayan ..
onlar da benim gibi gururu ve özlemi aynı anda yaşıyorlar .. dileğim hiç bir askerimizin canı yanmadan , sağ salim ailesine ve sevdiklerine kavuşmasıdır..
ana yüreğinden dökülenler...
YORUMLAR
Konuşmuştuk seninle; öyle net anlıyorum ki duygularını.
Evladını askere yollayan annelerin ortak duygusudur hüzünle yoğrulan gurur.
Hepimizin dualarıyla dönecekler inşallah çabucak.
Sabır canım...
Sevgiler
Oğlunu askere yollayan ananın gözüyle değilde evladın gözüyle bakabiliyorum. Onun için her şey daha zor. Kısa dönem sanırım, Allah kavuştursun.
Daha güzeli ve kolayı biz burada bi uzun masada toplaşalım önce, benim de anlatacaklarım var size, buraya yazamam yazamam yazamam yazamaaammm:))
Veda'cım, Allah kavuştursun canım, dur neydi... Hayırlı tezkereler şimdiden canım. Öpüyorum...
Degil bitanem..gözyaslarim olmadigini kanitladi yine bana inatla..Seni okadar iyi anliyorum ki iki erkek evladim oldugundan, Agla, agla bosalsin icin..sonra sil yaslarini, onurunu ve gururunu yasa..Gögsünü gere gere " Benim aslanim simdi ASKER " de..Rabbim tez zamanda SAFAK bitimi, onurla , gururla versin yavrunu kollarina..
En büyük ASKER senin ASKER...
Güzel dilekleriniz , hayır dualarınız ve samimiyetiniz için çok teşekkür ediyorum.. benim gibi nice ve asker adayı annelere ve evlatlarına da hayırlı teskereler diliyorum..
Allah tüm askerlerimizi sizin yavrunuz gibi analarına ve sevdiklerine kavuştursun inşallah .Hem gururlandıran hem de hüzünlendiren bir durum....Daha yaşamadan hissediyorum ben de bu duyguları ; Allah görmeyi nasip ederse bizlere de hayırlısıyla inşallah... Saygılar.......
Oh be dedim, askere gitmiş sadece. Böyle düşününce de, Veda, oğlu askere gitti diye üzülürken, ben de, askere gitti diye seviniyorum, hiç olmadı bu, diyerek vicdan azabı çektim, utandım. Ama sevinmem askere gitmesine değildi. Yani askere gitmesineydi de, öyle gitmesine değildi. Biri beni durdursun, cümleleri toparlayamıyorum, açıklamaya çalıştıkça saçmalıyorum, öyle işte :)
Çok uzatmayayım yorumumu; Veda, oğluna tez tezkereler dilerim, senin de güzel yazılarına devamını dilerim.
Bence de çok akıllı biri :)).. satırları okuduğunuz da neyi algıladığınızı anladım, şükürler olsun ki öyle değil.. Sayın opum tşk ederim yorumunuza..