Şafak Başladı...
11 Kasım 2013, 13.41 A- A+Doğumhane nin denize bakan açık penceresinden, sabah ezanının duyulmasıyla birlikte hayata merhaba demişti Cuma sabahında.. Kulakların duymayı beklediği ' yaşıyorum ' diyen o ilk ağlamanın duyulamamasının yarattığı korkuyla bekleşilir ken , poposuna yediği beşinci tokatta bozmuştu sessizliğini..
gidişinin ertesi günü onun odasındaydım , ve onunla ilgili hatıralar canlanmaya başladı ıslanan gözlerimde... giderken hiç göstermedim ona gözlerimin nemini.. oysa şimdi özgürdüler..
hiçbir zaman üzmemişti beni .. hiç asi davranıp kırmadı incitmedi yüreğimi..
kol düğmelerine dokundum bu gün , o gün ben takmıştım onları gömleğinin manşetine.. bedenini saran beyaz gömleğinin içinde ne çok yakışıklı duruyordu arkadaşının düğününe gitmek için hazırlandığı o günde..
iki kez hayati tehlike geçirmiş ve ikisin de de umutlarımızın bittiği anda aramıza dönmüştü tekrar ..
ilk okula başladığı gün , onu okula bırakıp döndüğümde eve sığamamış tekrar soluğu okulun bahçesinde , son çıkışa kadar onu beklerken almıştım..
kanepeye uzanır, susam sokağını beraber izler , legolar dan yaratıcılığımızı geliştirirdik.. atarinin bir jostiği onda diğeri benim elimde olurdu her zaman .. mario yu beraber atlatırdık alevlerin üzerinden.. beraber futbol oynardık arkadaşları beni ablası zannetseler de..
bu kez ayrılık çok başka.. çok daha zor daha ağır .. ve saatler geçtikçe daha bir çöküyor yüreğime ayrılık..
ilk göz ağrım , ilk aşkım , arkadaşım, o benim canım oğlum ..
'O' artık asker..
üniversite diplomasını aldığı gün eve geldiğinde söylemişti askerlik görevi için kayıt yaptırdığını.. işte o an yüreğime düşmüştü ilk kıvılcım .. o gün hem gururu yaşadım oğlumda hem de ayrılığın yakıcı yüzünü gördüm..
sülüsünü aldıktan sonra sayılı günler vardı önümüzde ve gelmesini geciktirmek istediğim zaman dilimi...
arkadaşlarından sıra gelmiyordu bize .. oğluma hazırlanan sürpriz eğlenceler , partiler arkadaş sohbetleri son güne kadar devam etti.. artık oğlum da biz de son gecemizi beraber geçirmek istiyorduk ve o gece geç saatlere kadar sohbet ettik.. bazen gülüştük.. bazen hüzünlendik...
yüzüne gözlerine baktım uzun uzun .. mühürlensin istedim hafızamda ona ait her şey ve '0' dönünceye kadar orada kalsın ..
Oğlum ve diğer Askerlerimiz önce Allah 'a sonra Ordumuza emanetler.. benim gibi nice anneler var , oğullarının askerden dönüşünü bekleyen.. şafak sayan ..
onlar da benim gibi gururu ve özlemi aynı anda yaşıyorlar .. dileğim hiç bir askerimizin canı yanmadan , sağ salim ailesine ve sevdiklerine kavuşmasıdır..
ana yüreğinden dökülenler...
YORUMLAR