Ne güzeldir, içten söylenilen bir Merhaba'ya bir baş selamıyla karşılık vermek. Ardından bir Hoşgeldin'nin tahtına kurulmak sultanlar gibi ve bütün asaleti yaymak bir Nasılsın'a.
Ne güzeldir, bir ''iyiyim''le o tahttakini hoş bırakabilmek, hoş kalabilmek.Ne güzeldir...

Geçmiş zamanlardan biriydi. Kaç kere öldüm kaç kere dirildim bilmiyorum.

Kimi zaman ateşe verdim kendimi, defalarca yandım. Ve her defasında küllerimden yeniden doğdum...Sonra baktım aynı yerdeyim.

Kimi zaman rüzgara verdim kendimi, savruldum ordan oraya. Haberim olmadı az öncemden, fikrim  yetişmedi şimdime. Az sonramı ise rüzgar aldı, kendi tozumla duman oldum...Baktım yine aynı yerdeyim.

Kç kere yağmur yağdı üzerime, kaç kere efkar bastı yüreğimi bilmiyorum. Kendi tuzumla yeniden şekillendim. tadım tuzum yok yine baştayım...

Bu bahar bana hüzünlü, acılı ve sancılı. Durduramam bilirsin içimden gelenleri, geçenleri. Bir beyaz kağıtta yol alır kalemimden düşenler. Sıralanır birbiri ardına sözcükler, devrilir cümleler aleme ibret.Yolunu şaşırır eylemler bir düzlükte. her şey biraz yüzeysel, her şey biraz yapay.

Yer...Gök...Arasında buharlı akıma kapılmış uzayıp giden bir ben.

Bulutlar şahit nesnelliğime, yağmursa canımı delik deşik etmekte...Kuytu bir ormanda kapana kısılmış gibi paralamakta kendini ruhum. İşte şimdi lazım bana, biraz nefes, biraz ışık ve güç.

Duru bir sessizlik yatıyor yolumun yeşil mavi duraklarında

Bakışlarımın ötesinde, sana bakımsız bir yüz, bana uygunsuz bir söz gözbebeğindeki feri kovalamaktayım. İleriyi gören gözler, birer adım geç kalmadı mı geleceğe?

Belleiğimizin dizinde uyuttuğumuz yanardağ, bir küsmüşlükle vazgeçmedi mi yanmaktan?

Evet...Vazgeçti ellerimiz birbirinden. Ve biz, detayların affedilmediği o kaçamak saatlerde olup bitenlerden bi'haber uyuduk...Uyutulduk...

Vesselam bildiğim tek şey var. O da ŞUURSUZUM...