Ayrılmakla kavuşuruz ancak.Bir sevgili bizi hep asıl sevgilinin kollarına atmak içindir.Yeni bir sevgili,bizi gerçek sevgilinin kollarında sımsıkı durmak üzere dökülür yollarımıza.Yine yanılır ve ayrılmanın canımızı ne çok yakan bir ATEŞTEN OK olduğunu anlatmaya kalkışırız.Dünyayı sevgilinin gözleriyle görme isteğidir bizi yanıltan.Oysa hiçbir gözün görmadiğine dikince gözlerimizi,çabalarımız nihayetlenmiş ve bir ölüye çıkmışızdır.Asıl ok ,asıl ateşten OK o zaman saplanır.
Kayıt Tarihi:
02 Mayıs 2009 18.45
Statü:
Misafir Üye
Karizma:
10
Cinsiyet:
Erkek
Son Giriş Tarihi:
24 Nisan 2011 14.37