ML___

En uç noktadan yazıyorum bunu
dönüp dönüp geri geldiğim çarpıp çarpıp başa döndüğüm
bir hayat vermişler bir ruh vermişler bedenimle alakası yok
biri bir diğerinden bağımsız
ikiside yorgun ikiside savunmasız.
öyle basit değilmiş
amannn bunda ne var dediğimiz herşey boyumuzun beş katı çıktı
taş duvarların ardında denizi görmeye çalışan çocuk gibiyim
belki diye bastığım parmak uçlarım taşımıyor artık beni.
nasip diye bir yer var heveslerim sevdiklerim onsuz olmaz dediklerimin var olduğu şeffaf perdeli cennet.
cennetten kovuldum ben
izliyorum sadece
içim içime sığmıyor
dokunmam yasak
zorun en zor yanını sevmek var birde
neyse
uzatmıcam yazılan neyse onu yaşarız bizde...