Hayatın kendine ait tuhaf oyunlarından biri olsa gerek, insan bazen öyle bir anın tam ortasında, ne bir sesin ne de bir hatıranın davetiyle, bir şarkının ismini dahi anmadan, yalnızca ruhun tenha bir köşesinden sızan bir nağme ile sarsılır. İşte o... tamamını oku

Bizler, benzer hikâyelerin içindeki hanlarda kalan birer yolcuyuz. Kalanların omzuna, tıpkı handa asılı kalmış eski bir halı gibi, tamamlanmamış cümlelerin ve yaşanmamış yarınların ağırlığı çökmüştür. Yükün altında ezilen kelimeler, ter damlaları misali belli belirsiz akıp gider sırtımızdan. Zaman... tamamını oku

Gerçek, hem aydınlığın içindeki gölgeyi hem de karanlığın içindeki parıltıyı taşır. Tam anlamıyla kavrayamadıkça zihnin, keskin sınırlarla böler: siyah ve beyaz, doğru ve yanlış, iyi ve kötü... Oysa gerçeği böyle kolayca sınıflandıramazsın. Bazen... tamamını oku

Dışarıda, küçük mersin ağacının yanındayım. Akşamüzeri evimizdeki tüm lambalar sarı ışıklar saçıyor. Çok kalabalık avlumuz. İnsanlar avludaki koca kapıdan içeri giriyor sürekli. Domates fideleri var, basmamalıyız onlara! Fidan ocağının ortasındayız. Ezildi bütün fideler. Dedem kızmadı hiç. Dedem ağlıyor… Dışarıda bekleyen bir... tamamını oku

Sana öyle şefkatli, öyle özenli, öyle anlam yüklü sözler ederim ki; farkında olmadan bana ait olmanın... tamamını oku

Gün geçtikçe hoşuna giden bu dönüşüm yolunun nihai düzlüklerine varmıştı. Bu düzlükte zihnindeki her adımı titizlikle şekillendirerek hızla ilerliyordu. Önceleri tereddütle baktığı aynalar, artık onun en sadık sırdaşı olmuştu. Yüzündeki her kıvrımı, gözlerindeki parıltıyı, teninin üzerinde duran kumaşları özenle incelerken, içindeki tatmin... tamamını oku

Nüve Sıradan bir hayatın içindeki silik varlığını kabullenmişti. Sabahları, yüzüne... tamamını oku