Kıyametten çıkmış gelmiş bir hava; alacakaranlık, ortalık toz duman, duvar gibi sisten göz gözü görmüyor. Sevgilimle yürüyoruz. Arada öpüşüyor, arada kavga ediyoruz. Hani kavga etmesek, ha seviştik ha sevişeceğiz. Ancak birbirimize tutunarak, neredeyse ayaklarımızı sürüyerek ilerleyebiliyoruz. Adımlarımız, birbirimizin bacaklarına çarpıyor. Birden,... tamamını oku

Karanlık ve ıslak bir mağaradaydım. Kaçıncı defa bu yolculuğa çıkmış olduğumu artık hatırlamıyor; ama sonumun başlangıcında olduğumu adım gibi biliyordum. Zamanı gelince, bütün bilincimi bu mağarada bırakıp yeni bir varoluşa yelken açacaktım. Sürgit bir ölüme ve berdevam... tamamını oku

Bu öpücük konusu önemli. "Kim, kimi, neden öpüyor; öpücük çeşitleri nelerdir?" vs, üzerine düşünülesi bir konu. Biz Türkler iki yanağımızdan da öperiz birbirimizi misal. Karşımızdaki sevdiğimiz biriyse veya hani öyle icap etmişse, şappada şuppada iki yanak da nasibini alır dudaklarımızdan. Birçok... tamamını oku

Yüz... Yüzünün, hüzün kıvamındaki seyrine baktığımda, bana ve sana dair noktalanan herhangi bir şey göremiyordum. İçine düşmüşlüğüm de vardı bu yüzün, içinden kendimi sıyırıp almışlığım da... Esasında bir yüzün, yek diğeri için, bir yüz olmaktan çıkıp, içine düşülebilir bir... tamamını oku

Sinsice filan değildi bana yaklaşması... Aleni, cebren ve küstahcaydı. Hep aynı şiddette, aynı tonda giden; kendisi dursa, gölgesi devam eden, vahşi, sonsuz bir saldırı halindeydi. Tünele... tamamını oku

Şiddetle eleştirdiğimiz konuları veya savunduğumuz değerleri, hayatımıza güncellemeye gelince yaya kalıyor, göz ardı ediyoruz. Neden biliyor musunuz: İşimize gelmiyor. Hep laftayız lafta... Konuşurken büyük harflerle konuşup onu, bunu eleştiriyor; kendi hayatımızda bu eleştirdiğimizi, küçük harfler ve mikroskobik hesaplar eşliğinde tıpatıp yapıyoruz.... tamamını oku

Hep kümülüs yüzünden oluyor. Başka ülkelerde çok görmüştüm ama Türkiye'de hiç rastlamamıştım bu pis buluta. Bulut değil, devasa uzay aracı mübarek. Tabanıyla tavanı arasındaki mesafe 10-20 km'yi buluyormuş. Güneşle aramıza beton gibi girdiği için de ortalık birden geceye kesiyor tabii. Sürekli... tamamını oku

Tam bir karanlıktan, gözlerimi kısmama neden olan, parlak ve hızla geçen şehir ışıklarının böldüğü bir yarıkaranlığa uyanmıştım. Bu sıralar uykuyla saklıyordum kendi kendimden acılarımı. Gözümü açtığımda, tekrar o uykuya dönmek ve her şeyi unutmak istiyordum. İnsanın gördüğü kabusun bile, kendi gerçeğinden... tamamını oku